Inmiddels komt er – gelukkig – steeds meer duidelijkheid ten aanzien van
koopovereenkomsten en de noodzaak hiervan. Hieraan hebben we natuurlijk al diverse
posts gewijd. Maar er zijn nog zoveel meer soorten overeenkomsten. Ik wil jullie
meenemen in een procedure die onlangs is gevoerd.
Situatieschets
Mijn cliënte – een hobbyfokker – heeft na positieve resultaten bij diverse
gezondheidsonderzoeken, haar reu ingezet als dekreu. De reu krijgt verschillende
nakomelingen die allemaal goed gezond zijn. Maar dan wordt de reu ingezet voor een KIbehandeling en blijft de betreffende teef leeg. Cliënte besluit een herdekking aan te
bieden, de eigenaar van de teef wilde echter graag een andere teef laten dekken en ook
dit was voor cliënte geen bezwaar. Helaas overleed de reu heel plotseling, kort voordat
de teef gedekt moest worden. Bijna een jaar lang is er geen contact geweest tussen de
reu eigenaar en de teefeigenaar.
Beide teven van de teefeigenaar zijn in de tussentijd gedekt door een andere reu, en na
bijna een jaar wordt opnieuw contact gezocht met cliënte. Zij biedt uit coulance aan om
haar andere reu, zodra hij oud genoeg is, te gebruiken als dekreu; dit is een volle zoon
van de ingezette dekreu. De teefeigenaar gaat akkoord, maar komt enige tijd later terug
op haar beslissing en wil alsnog de helft van het dekgeld terug wat zij bijna 1,5 jaar
eerder heeft moeten betalen.
Procedure
Het lukte partijen niet om tot een schikking te komen, waardoor de kwestie werd
voorgelegd aan de rechter. Er zijn verschillende processtukken over en weer verstuurd,
waarbij het aanvankelijk verzoek van de teefeigenaar was dat cliënte haar de helft van
het dekgeld zou terugbetalen, te vermeerderen met de wettelijke rente en de kosten
voor de procedure. De eis werd op een later moment verhoogd; op dat moment werd het
volledige dekgeld teruggevorderd. Kort gezegd is de onderliggende gedachte hierbij dat
cliënte tekort zou zijn geschoten in haar verplichting tot nakoming, waarbij wordt
gewezen op de Fokregels van de FCI.
Geschil
Nu geen overeenkomst is vastgelegd voor het inzetten van de dekreu en de gevolgen die
het leeg blijven van de teef met zich zou brengen, is de grootste vraag waar mag en
moet nu vanuit worden gegaan? Welke regels gelden hier en hoe moeten deze in
onderlinge verhouding worden gezien? Hele moeilijke vragen, waar ook de rechter –
blijkbaar – enige tijd over heeft moeten nadenken. Er zijn meerdere “schriftelijke” rondes
geweest in de procedure alvorens de rechter uitspraak heeft gedaan. Alles bij elkaar
heeft dit bijna een jaar geduurd.
Beoordeling
De rechter heeft in deze kwestie de Fokregels van de FCI moeten uitleggen. Er was geen
overeenkomst op basis waarvan een herdekking plaats zou moeten vinden nu de dekreu
is overleden, ook het terugbetalen van het dekgeld kan niet worden gegrond op basis
van een overeenkomst dan wel op de wet. De vordering werd daarmee afgewezen, de
teefeigenaar is veroordeeld in de kosten van de procedure. Let wel, dit dekt bij lange na
niet de financiële gevolgen. Hieraan zal ik binnenkort een post wijden.
Conclusie
Het opstellen van een overeenkomst voor het inzetten van een dekreu kan zeer veel
problemen voorkomen. In dit geval is er veel tijd verstreken alvorens er zekerheid kwam
voor cliënte, de financiële gevolgen zijn groot en de stress die met dit soort procedures
gepaard gaat, wordt vaak onderschat.
Al met al voldoende redenen om echt meer gebruik te gaan maken van een
overeenkomst alvorens een dekreu in te zetten.
Vragen
Dat deze procedure goed heeft uitgepakt voor cliënte betekent niet dat dit in alle
gevallen voor alle dekreu eigenaren het geval zal zijn, mocht u vragen hebben hierover
dan kunt u ons bereiken op telefoonnummer 06 – 49 377 935 of via
info@advocaatvoorfokkers.nl.
Over de auteur